Jak żyć ze świadomością końca? Jak żyć z doświadczeniem ludobójstwa? Jak żyć w coraz bardziej spolaryzowanym świecie? Zapraszamy was na ważne i poruszające dyskusje kolejnego dnia festiwalu WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie.

17:00 Rozmowa z Emmanuelem Cappellinem, reżyserem filmu „Kiedy już wiesz”

O filmie: „Jakie to uczucie, kiedy już wiesz, że nie zdarzy się cud, który powstrzyma klimatyczną katastrofę? Jako zaangażowany filmowiec i aktywista, Emmanuel Cappellin postanowił poświęcić swój film kwestii globalnego ocieplenia. Podczas podróży do Chin na pokładzie gigantycznego kontenerowca doznał załamania nerwowego. Klimatyczna depresja zmusiła go do przewartościowania życia i dokonania kilku kluczowych wyborów. Ale jego film nie jest kroniką wewnętrznych rozterek. Wychodząc od bardzo osobistych przeżyć, Cappellin nie traci z oczu szerszego kontekstu. Zamiast tworzyć kolejne ostrzeżenie przed nadciągającym kryzysem wskazuje, jak zminimalizować jego skutki. Odwiedza ludzi, którzy musieli nauczyć się radzenia sobie z ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi i ich następstwami. Rozmawia z ekspertami, którzy szukają praktycznych rozwiązań na trudne czasy. Z niełatwymi pytaniami, które stawia jego film, prędzej czy później będziemy musieli się zmierzyć wszyscy.”

18:00 DEBATA:  Powtarzalność zagłady, czyli co robimy z wiedzą o ludobójstwie

Czy można porównywać doświadczenia ludobójstw? Próba odpowiedzi w rozmowach z ocalałymi z Holokaustu i ludobójstwa w Rwandzie w 1994 roku. Co robimy z naszą wiedzą o powtarzalności eksterminacji? W nawiązaniu do filmu Aleksandra Edelmana i Anne Agranat „Eksterminacje".

W spotkaniu wezmą udział:

• Joanna Kos-Krauze – reżyserka i scenarzystka, wraz z Krzysztofem Krauze stworzyła film „Ptaki śpiewają w Kigali" poruszający temat ludobójstwa w Rwandzie
• dr Aleksandra Gliszczyńska-Grabias – adiunkt w Poznańskim Centrum Praw Człowieka Instytutu Nauk Prawnych PAN, autorka publikacji naukowych, Ekspertka Rady Europy w zakresie prawa antydyskryminacyjnego
• Aleksander Edelman – współreżyser filmu „Eksterminacje"
• Anne Agranat – współreżyserka filmu „Eksterminacje"
• Dariusz Stępiński – bohater filmu

Prowadzenie: Sylwia Gregorczyk-Abram – adwokatka i działaczka społeczna, współtwórczyni inicjatywy obywatelskiej „Wolne Sądy”, Komitetu Obrony Sprawiedliwości oraz członkini zarządu Stowarzyszenia im. Prof. Zbigniewa Hołdy, związana z kancelarią Clifford Chance.

Spotkanie z tłumaczeniem na polski język migowy.

20:00  Rozmowa z Robertem Kowalskim, reżyserem filmu „Potomkowie cywilizacji łacińskiej"

O filmie: „Ich celem jest „Wielka Polska Narodowa”. Wykrzykują to co roku, maszerując ulicami Warszawy 11 listopada, w dniu państwowego Święta Niepodległości. Zaczęło się w 1996 roku. Wtedy maszerowała tylko radykalna partia narodowców, Narodowe Odrodzenie Polski. Od 2010 roku ugrupowania skrajnej prawicy idą razem. ONR, Młodzież Wszechpolska, Autonomiczni Nacjonaliści i inni. W pierwszych, niedużych marszach manifestowano dumę narodową w jawnie faszystowski i antysemicki sposób. Mężczyźni w brunatnych koszulach wznosili ręce w hitlerowskim geście. Z czasem rzymski salut zastąpiono Bogiem, Maryją i krzyżem. Jednak mimo ostrożności organizatorzy nie są w stanie powstrzymać haseł antysemickich. „Żydzi precz, nasza polska rzecz” to doroczny standard. Marsz Niepodległości rósł z roku na rok. W 2018 defilowało już 250 tysięcy osób. Wśród nich Jarosław Kaczyński. Organizatorzy podkreślają, że uczestnicy to „zwykłe polskie rodziny z dziećmi”. Film przedstawia Marsze w latach 2016-2020. Na wszystkich obowiązywało nieformalne porozumienie z Policją o niewchodzeniu sobie w drogę. Na wszystkich manifestowano szowinizm, antysemityzm, rasizm i homofobię. Na wszystkich wieszczono rychłą śmierć wrogom ojczyzny.”